خـداحـافـظی بــوق و کـرنــا نمی خـواهـد خــداحـافـظی دلـیــل ٬ بـحــث ٬
یــادگاری بـوسـه
٬ نــفـریــن ٬ گـریــه خــداحـافـظی واژه نـمی خـواهـد خــداحـافـظی یـعـنــی
در را بــاز کــنی
و چـنــان کـــم شـوی از ایـن هـیــاهــو که شــک کـنـنـد بــه چــشـم هـایـشـان
بــه خــاطـره
هـایـشــان بــه عـقـلـشــان و ســـوال بــرشـان دارد کـه بـه خــوابـی دیـده انـد
تـو را
تـنـهــا!؟ یـا تــوی سکانـســی از فیــلمـی فـرامــوش شـده!؟ خــداحـافـظی
خــداحـافـظ
نـمی خـواهــد...!!
ﺗﻘﺼﯿﺮﻩ ﻣﺎ ﻧﯿﺴـــــﺖ!!! ﻣﻘﺼﺮ ﺷﻤﺎ ﭘﺴــــﺮﺍﯾﯿﺪ!!! ﮐﻪ ﺩﯾﮕﻪ ﺩﺧﺘﺮﺍﯼ ﺳﺎﺩﻩ ﺭﻭ
ﻧﻤﯿﭙﺴﻨﺪﯾﺪ
ﻫﻤﯿﻦ ﺷﻤﺎ ﮐﻪ ﺩﻡ ﻣﯿﺰﻧﯿﺪ ﮐﻪ ﺩﺧﺘﺮ ﺧﻮﺏ ﻭﺟﻮﺩ ﻧﺪﺍﺭﻩ ﺧﻮﺩﺗﻮﻥ ﺗﻮ ﺧﯿﺎﺑﻮﻥ ﮐﻪ
ﻋﻤﻠﯽ ﻣﯿﺒﯿﻨﯿﺪ
ﺩﻟﺘﻮﻥ ﻗﺶ ﻣﯿﺮﻩ ﻣﯿﮕﯿﺪ ﺟــــﻮﻥ ﭼﻪ ﺩﺍﻓــــﯽ !!! ﺗﻘﺼﯿﺮ ﺧﻮﺩﺗﻮﻧﻪ ﻟـــﯿﺎﻗــــﺖ ﻧﺪﺍﺭﯾﺪ
ﻫﻤـــﯿﻦ
ﺷﻤـــﺎ ﻫﺴﺘﯿﺪ ﮐﻪ ﯾﻪ ﺩﺧﺘﺮ ﺳﺎﺩﻩ ﻣﯿﺒﯿﻨﯿﺪ ﺑﻬﺶ ﻣﯿﮕﯿﺪ ﺍَﻣـــــــــــــــﻞ !!!
ﺗﻘﺼﯿﺮ ﻣــــﺎ ﻧﯿﺴــــﺖ
ﺗﻮ ﻫﻨﻮﺯ ﺭﺷﺪ ﻧﮑـــــﺮﺩﯼ ...
ﺩﺧــــﺘﺮ ﭘــــﺎﮎ ﻭ ﺳــــــﺎﺩﻩ ﺯﯾـــــﺎﺩ ﻫـــــــﺲ ﺗـــــــﻮ ﭼﺸــــــﻤﺎﺕ
ﮐـــــــﻮﺭ ﺷﺪﻩ !!!!
هـــمه فکـــر میکنــن تنــها بـــودن ماهارو غـــریب میکـــنه!
امـــا این اشتــباهــه
گـــرفـــتار
فـــردی بـــی لیــاقــــــت بـــودن
غـــریبانه ترین حـــس دنیــاســت!!
این بی تفاوتیها این بی خبریها گاهی دیدن و صحبت از سر اجبار نبودن و
ندیدن ها یعنی
برو.... گاهی چقد خنگ میشویم...!!
تف به گور این زندگی..
موندم چرا ادم هاي "هوس" باز ؛
هميشه دست ميذارن رو ادماي وفادار ؟!
خب برن يه
عوضي مثل خودشون و پيدا كنن ... !
بـــــرگــــشتی؟؟؟ امـــا نـــه عـــزیـــزم تـــو بـــرای ارام کردن اون وجدان
نداشـــته ات امدی
برگـــرد و بـــرو مـــن دیـــگر خواهانت نیستـــم..... بـــــرو مــــرا با دنیای زیبــایـــم
تنها
بــــگذار... دنیــای تـــو ارزانی خـــودت.... دنیــای که تو خدایش باشی
خـــواستار
نیستـــم... مخاطـــب خاص دیـــروزم از راهی کـــه امدی بـــرگـــرد.... بهای
عـــوارضی
تنهایی مـــن گران است و تـــو فقــیر... بـــرو و دیگر برنگـــــرد... پل های پـــشت
سرم را
خــــراب کـــردم از عمد... راه اشتـــــباه را نباید بـــرگشـــت... اینده ام را در
دستهای
کــسی دیگر خواهـــــم ساخت... کســی که دستانش بوی بی کسی بدهد نـــه
هــر
کسی...
از یه جایی به بعد بعضی از ماها دیگه دوست نـــداریـــــم هیچکس رُو به خلوتِ
خــودمون
راه بــدیـــم، حـــتی اگه تنـــهایی کلافه مـــون کـــرده باشه! از یه جایـــی به
بعد، وقتی
کسی بهـــمون می گه دوســتت دارم، لبـــــخند می زنیـــم و ازش فاصـــله می
گـــیریم…!
از یه جایی به بعـــد ، فقـــط یه حس داریـــم، حسِ بـــی تـــفاوتــــی نه از
دوست داشــــتن ها خـــوشحال می شیــــم و نه از دوســــت نــــداشتن ها ناراحـــت…!
نظرات شما عزیزان: